گل برفی گیاهی است علفی، چند ساله و متعلق به تیره سوسن و معمولا در مکان های سایه دار نواحی جنگلی و باغ ها می روید. ریزوم این گیاه استوانه ای شکل، مفصل دار ( بند بند ) و منشعب است که به صورت افقی و خزنده در زیر خاک رویش می کند.
از ریزوم در سال های اول یا دوم رویش، 2 تا 3 برگ به وجود می آید؛ اما ساقه گل دهنده در سال های بعدی تشکیل می شود. برگ ها در فصل بهار، از قسمت پایین ساقه که کم و بیش پولکی شکل و بسیار ظریف می باشد، رویش می کنند.
برگ ها بیضی شکل، به طول 10 تا 20 سانتی متر و تقریبا نوک تیزند. ناحیه پایین برگ ( نزدیک به ساقه )، باریک و کشیده است.
برگ های زرد رنگ کیفیت دارویی نامطلوبی دارند. گل ها عطر خاصی دارند که ناشی از وجود فارنزول می باشد. کمیت و کیفیت مواد موثره موجود در گونه های مختلف این گیاه متفاوت است و به شرایط اقلیمی محل رویش بستگی دارد.
خواص دارویی
خواص گل برفی تا سال ها به عنوان یک راز زیر نظر پزشکان و اطبای سنتی حفظ می شده است و هیچگاه از آن سخن به زبان نمی آوردند. حتی قبلیه های سلتی، جادوگرانی که از اسرار گل برفی پرده بر می داشتند، را سر می بردند. به همین دلیل است که در کتاب های سنتی گذشته، اشارات ناچیزی به این گل شده است. گفته می شود که بومیان مناطق کوهستانی اروپای شرقی، پیاز های خرد شده این گل را به سر خود مالش می دادند تا نورالژی (درد عصب)، التهاب عصب و سردرد را درمان کنند. آنها همچنین پیاز های این گل را می خوردند تا باهوش تر شوند. خواص گل برفی به آنها کمک می کرده است تا از شر مشکلات عصبی خلاص شوند.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
